بازی، موضوع جدیدی نیست که نیاز به تعریف در اذهان داشته باشه. ولی نکته ای که باید مدنطر داشته باشیم اینه که با توجه به روزمرگیها و سبک زندگی امروزی، نیاز به تغییر در این حوزه لازم و ضروری به نظر میرسه. تغییر از نظر نوع و سبک بازی، روش بازی، اسباب و وسایل بازی و یا حتی از نظر تعداد نفراتی که میتونن بازی کنن.
یک صحنه را متصور شوید:
اعضای یک خانواده (پدر، مادر، دختر 10 ساله، پسر 7 ساله) در حال گشت و گذار در یک فروشگاه هستند.

یهو پسر خانواده به پدر میگه: «بابا! بابا! بازی. بیایید بریم بازی بخریم.» در بهترین حالت پدر خانواده میگه: «باشه! تو برو ببین چی داره که به دردت بخوره. انتخاب کن تا بیاییم بخریم.» و این، یکی از تصورات اشتباه از بازیست که ما بزرگترها، باید در ذهن خودمون اون رو اصلاح کنیم.
««««« بازی فقط برای بچهها یا کوچیکترا نیست! »»»»»